:: دوره 20، شماره 3 - ( 9-1396 ) ::
جلد 20 شماره 3 صفحات 43-19 برگشت به فهرست نسخه ها
مدل برنامه ریزی قطعی توسعه ظرفیت پالایشگاه های تولید بیواتانول سوختی در ایران
مریم گودرزی* ، علیمراد شریفی ، بابک صفاری
دانشگاه اصفهان ، Student_economic@yahoo.com
چکیده:   (3209 مشاهده)
هدف این مقاله، تعیین مدلی برای توسعه ظرفیت پالایشگاه­های تولید بیواتانول ایران است. به دلیل متغیر بودن وضعیت آب و هوایی، در میزان مواد اولیه نااطمینانی وجود دارد، بنابراین یک مدل برنامه­ریزی قطعی برپایه احتمالات پیشنهاد می­شود. مدل برنامه­ریزی قطعی خطی برای یک دوره و در چارچوب حداقل­سازی هزینه ­های عرضه­کننده سوخت ارائه گردیده است. مدلی که این نوشتار  برای توسعه ظرفیت پالایشگاه­های مورد بررسی ارائه می­دهد در واقع به گونه­ای است که هزینه­های ناشی از عرضه سوخت (بنزین و اتانول سوختی) توسط عرضه­کننده را به حداقل می­رساند. نتایج حاکی از آن است که توسعه ظرفیت پالایشگاه­های مورد بررسی منجر به کاهش هزینه های عرضه کننده سوخت به میزان تقریبی 6 میلیارد ریال می­گردد.
واژه‌های کلیدی: سوخت زیستی، اتانول زیستی، مدل برنامه ریزی قطعی، بهینه یابی
متن کامل [PDF 1006 kb]   (1033 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: مدل هاي برنامه ريزي انرژی
دریافت: 1396/5/21 | پذیرش: 1397/11/17 | انتشار: 1396/9/24


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 20، شماره 3 - ( 9-1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها