:: دوره 13، شماره 2 - ( تابستان 1389 ) ::
جلد 13 شماره 2 صفحات 10-1 برگشت به فهرست نسخه ها
برآورد تابش خورشیدی در ایران با استفاده از یک مدل بهینه
سام معینی* ، شهرام جوادی ، محسن کوکبی ، محسن دهقان منشادی
، Sam.moini@gmail.com
چکیده:   (22701 مشاهده)
ساعات آفتابی تنها داده بلند مدتی است که اطلاعات مربوط به آن اندازه‏گیری شده، موجود و قابل اعتماد می‏باشد. در نتیجه می‏توان برای تخمین صحیح و دقیق میزان تابش انرژی خورشیدی روی سطح زمین از آن استفاده نمود. در این مقاله ساعات آفتابی برای تخمین میانگین ماهانه میزان تابش خورشید بر سطح افقی استفاده شده است، که می‏توان میزان تابش خورشید را برای مناطق مختلف اقلیمی ایران پیش‏بینی نمود. لازم به ذکر است که در مقاله حاضر بر اساس طبقه بندی اقلیمی کوپن و با در نظر گرفتن ساعات آفتابی، ایران به پنج منطقه اقلیمی تقسیم بندی شده است. یکی از بهترین مدلهای پیشنهاد شده برای برآورد میزان تابش خورشید روی سطح افقی مدل آنگستروم می باشد. ضرایب تجربی مدل آنگستروم به پارامترهای اقلیمی، شرایط جغرافیایی، و نوع پوشش گیاهی منطقه وابستگی دارند، با این رابطه می‏توان میزان تابش کل را برای نقاط مختلف ایران برآورد نمود. با استفاده از داده های تابشی ثبت شده توسط ایستگاههای پیرانو‏متری و میزان ساعات آفتابی که از سازمان هواشناسی دریافت شده است، همچنین محاسبه طول روز و تابش فراجو با کمک نرم افزار آماریSpss رابطه رگرسیونی تابش کل بر حسب ساعات آفتابی برای مناطق اقلیمی ایران برازش شد.
واژه‌های کلیدی: انرژی های تجدیدپذیر، تابش خورشیدی، مدل بهینه، ضرایب آنگستروم
متن کامل [PDF 570 kb]   (12513 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مدل هاي برنامه ريزي انرژی
دریافت: 1390/9/2 | انتشار: 1389/4/24


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 13، شماره 2 - ( تابستان 1389 ) برگشت به فهرست نسخه ها