بهطور مرسوم، تامین خدمات انرژی در اکثر کشورهای در حال توسعه بهعهده انحصارگران بخش عمومی بوده است. ناکارایی در مدیریت تاسیسات بههمراه محدودیتهای بودجه دولتی، کشورهای در حال توسعه را متمایل به تامین مالی برای ارائه خدمات از طریق بازارهای مالی بینالمللی کرده است. تقاضای فزاینده انرژی و نرخهای بازدهی بالاتر در این کشورها باعث جذب سرمایهگذاران و وامدهندگان به این موقعیت جدید تجاری میشود. بهدنبال خصوصیسازی بخش تولید نیرو، دولتها نقش خود را از تامینکننده اصلی، مدیر و بهرهبردار به تسهیلکننده و مقرراتگذار در فرایندعرضه خدمات نیرو توسط بخش خصوصی تغییر دادهاند.با افزایش فعالیت بخش خصوصی در کشورهای در حال توسعه، ریسک بایستی میان شرکای عمومی و خصوصی پروژهها توزیع شود. در این مطالعه، روند کلی بازار خصوصی نیرو با تاکید بر تامین مالی و ساختار پروژهها و مدیریت ریسک و تفاوتهای محیطی پروژه در کشورهای در حال توسعه و ایران مورد بررسی قرار میگیرد. توجه به نقش مشارکتکنندگان در پروژه نظیر حامیان، عرضهکنندگان سوخت و تجهیزات، پیمانکاران ساختمانی و شرکتهای بهرهبرداری و نگهداری در مدیریت ریسک، میزان اثرگذاری ریسک بر توسعه پروژه، سطح حمایت و تضمین دولت در مقابل ریسکهای خاص و سازوکارهای کاهش ریسک ضروری میباشد.