سیستمهای فتوولتاییک یکی از پر مصرفترین و کاربردیترین موارد استفاده از انرژی خورشید محسوب میگردند. یکی از کاربردهای اینگونه سیستمها کاربرد خانگی آنهاست. با توجه به مزایای این انرژی پاک در سالهای اخیر، احداث سیستمهای فتوولتاییک بر پشتبام و شیروانی منازل در کشورهای مختلف از استقبال خوبی برخوردار شده است. از طرفی، گسترش زندگی شهری باعث کاهش فضای کافی برای احداث این قبیل مولد ها شده است. در این شرایط، لزوم استحصال انرژی لازم برای واحدهای مسکونی در فضایی محدود بیش از پیش احساس میگردد. در این مقاله، ضمن طراحی ابعاد و چیدمان بهینه پنلهای خورشیدی (شامل تعداد ردیف، طول و عرض پنلها، فاصله بین پنلها و شیب بهینه پنلها نسبت به افق) برای یک واحد مسکونی با میزان انرژی مورد نیازِ مشخص، کمترین مساحت لازم برای تأمین این انرژی به دست آمده است. اثر سایه متقابل پنلها بر روی یکدیگر نیز در این مقاله در نظر گرفته شده است. با توجه به ماهیت غیرخطی تابع هدف و قیود این مسأله، تکنیکهای بهینهسازی هوشمند میتوانند با دقت و سرعت بالایی پاسخگو به این مسئله باشند. بنابراین، برای این بهینهسازی از الگوریتم تبرید شبیه سازی شده به عنوان یکی از الگوریتمهای مناسب استفاده شده است. برای ارزیابی این روش محاسبات به طور نمونه برای تأمین انرژی یک واحد مسکونی واقع در تهران با عرض جغرافیایی 7/35 درجه شمالی پیادهسازی شده است. نتایج حاکی از ابعاد 22 متر مربع برای تأمین انرژی سالانه یک واحد مسکونی با مصرف 4 مگاوات ساعت در سال خواهد بود. بنابراین، امکان احداث سیستم خورشیدی برای مجتمعهای مسکونی با توجه به تعداد زیاد واحدها و محدودیت مساحت پشتبام وجود نخواهد داشت.
Shams M H, Kia M, Ravaghi H A. Determining the Optimal Area to Install the Solar Photovoltaic Power Plant for a Building Using Simulated Annealing Optimization Algorithm. IJE 2013; 16 (3) URL: http://necjournals.ir/article-1-547-fa.html
شمس محمدحسین، کیا محسن، رواقی حبیب اله. تعیین سطح بهینه مورد نیاز برای نصب سیستم مولد برق خورشیدی برای یک واحد مسکونی با استفاده از الگوریتم تبرید شبیهسازی شده (SA). نشریه انرژی ایران. 1392; 16 (3)