برای پیک سایی در مصرف انرژی در سه دهه گذشته، تکنولوژی نیروگاه های C‏AES (Compressed Air Energy Storage) بعنوان راه حلی مناسب در مدیریت مصرف پیک و همچنین ادغام انرژی های تجدیدپذیر در شبکه برق مطرح و اجرا گشته اند. در این نیروگاه ها انرژی مازاد در اوقات غیر پیک بصورت هوای فشرده در مخازن عظیم زیرزمینی حفرات گنبدهای نمکی نگهداری شده و در اوقات پیک پس از گرم شدن در توربین گازی به احتراق در آمده و برق تولید می کنند و بدین وسیله انرژی توربین که صرف فشرده سازی می شود، برای تولید الکتریسیته بیشتر در دسترس قرار می گیرد. در این مقاله پس از معرفی نیروگاه های CAES و تحقیقات عملکردی ناشی از نزدیک به سه دهه تجربه نیروگاه-های MW290 هانتروف آلمان و MW110 آلاباما امریکا و نسل های جدید این نیروگاه ها، به بررسی پتانسیل های موجود در ایران جهت بکارگیری گنبدهای نمکی در تولید برق بهینه پرداخته شده است.