دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران ، hosnavarmaghani@yahoo.com
چکیده: (1325 مشاهده)
اکنون احداث ساختمانهای بلندمرتبه در حالی رو به گسترش است که ملاحظات اقلیمی مشخصی در طراحی و اجرا پیشبینی نمیشود و غالباً تصمیمات طراحی، مشابه بناهای میانمرتبه و کوتاهمرتبه صورت میگیرد و از مهمترین دلایل این امر، فقدان پژوهشهای تخصصی مرتبط در کشور است. هدف تحقیق حاضر تبیین چارچوبهای اقلیمی بهمنظور گزینش الگوهای بهینه در طراحی بناهای بلندمرتبه با رویکرد کاهش مصرف منابع انرژی در راستای تدوین ضوابط طراحی اقلیمی است. در همین راستا پژوهش حاضر به روش تحلیلی توصیفی با رویکرد کمی هفت شاخص اصلی مؤثر بر کاهش مصرف انرژی شامل فرم ساختمان، فرم و نسبت سطح بازشو، زاویه چرخش، عمق سایهبان، نوع و ضخامت عایق حرارتی و جنس شیشه جدار خارجی را در حالتهای مختلف با کاربرد نرمافزار شبیهساز انرژی جهت یافتن حالت بهینه به لحاظ صرفهجویی انرژی مورد مقایسه قرار میدهد. نتایج تحلیل دادهها نشان میدهد نسبت سطوح بازشو، جنس شیشه و عمق سایهبان تأثیرگذارترین شاخصها و فرم بنا، جهت چرخش بنا، فرم و ابعاد بازشوها کم اثرترین آنها بر اهداف پژوهش هستند. همچنین ساختمانهایی با فرم مستطیل با کشیدگی شرقی غربی و پنجرههای افقی با سایهبانهای افقی به عمق 100 سانتیمتر در اضلاع جنوبی و شرقی و سایهبانهای عمودی به عمق 150 سانتیمتر در اضلاع شمالی و غربی دارای عملکرد مطلوبی در زیراقلیم مطالعاتی بوده و حداقل مصرف انرژی را دارند.
Varmaghani H, Kasmaei A. Factors Affecting Energy Conservation in High-rise Buildings Case of 22th District of Tehran. IJE 2021; 24 (1) :67-100 URL: http://necjournals.ir/article-1-1677-fa.html
ورمقانی حسنا، کسمایی امان. عوامل مؤثر بر کاهش میزان مصرف انرژی در ساختمان: مطالعه موردی ساختمانهای بلندمرتبه منطقه 22 شهر تهران. نشریه انرژی ایران. 1400; 24 (1) :67-100