|
آنالیز فنی، اقتصادی و زیست محیطی استفاده از سیستم‌های آبگرمکن خورشیدی در ساختمان‌های مسکونی
|
فریده عتابی*   ، عبدالرزاق کعبی نژادیان ، المیرا موسی‌زاده نمینی |
| ، far-atabi@jamejam.net |
|
|
چکیده: (12806 مشاهده) |
| در این مقاله با توجه به مشخصات جغرافیایی و اقلیمی شهر تهران، مشخصات یک نمونه ساختمان مسکونی 8 واحدی و میزان تقاضای گاز‌طبیعی و آبگرم مصرفی ساختمان مورد نظر، دو سناریو با در نظر گرفتن نرخ داخلی و جهانی الکتریسیته و گاز‌طبیعی مورد بررسی قرار گرفته است. در سناریوی A یک سیستم آبگرمکن خورشیدی چرخش اجباری برای تأمین آبگرم مورد نیاز با نرخ داخلی الکتریسیته و گاز‌طبیعی و در سناریوی B، همان سیستم با نرخ جهانی الکتریسیته و گاز‌طبیعی با استفاده از نرم‌افزار RETScreen مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که در سناریوهای A و B سهم آبگرمکن خورشیدی در تأمین انرژی مورد نیاز جهت گرمایش آب 53% می‌باشد. میزان صرفه‌جویی گاز‌طبیعی m3/yr 4777، مقدار کل هزینه سرمایه‌گذاری 7898 دلار و میزان کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای tCO2/yr 4/6 می‌باشد. در سناریوی A میزان کاهش هزینه خسارت‌های زیست‌محیطی حاصل از تولید گازهای گلخانه‌ای tCO2 123 دلار و دوره بازگشت سرمایه yr 9/16 می‌باشد. در سناریوی B نیز میزان کاهش هزینه خسارت‌های زیست‌محیطی حاصل از تولید گازهای گلخانه‌ای tCO2 101 دلار و دوره بازگشت سرمایه yr 3/6 می‌باشد. بنابراین، استفاده از سیستم‌های آبگرمکن خورشیدی با در نظر گرفتن قیمت الکتریسیته و گاز‌طبیعی در سطح جهانی، توجیه اقتصادی دارد. |
|
| واژه‌های کلیدی: سیستم‌های آبگرمکن خورشیدی، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، ساختمان مسکونی، آنالیز فنی- اقتصادی و زیست‌محیطی |
|
|
متن کامل [PDF 420 kb]
(2872 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدل هاي برنامه ريزي انرژی
دریافت: 1391/4/25 | انتشار: 1390/10/25
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
