استادیار گروه اقتصاد و مدیریت انرژی، دانشگاه صنعت نفت ، mrostami@put.ac.ir
چکیده: (657 مشاهده)
پژوهش حاضر علاوه بر بررسی تاثیر تولید ناخالص داخلی و مقدار مصرف نفت گاز بعنوان بزرگترین فراورده مورد مصرف در بخش حمل و نقل ایران، با معرفی شدت فرآورده های نفتی ( نسبت مصرف فرآورده های نفتی به تولید ناخاص داخلی)، اثر آن را در انتشار دی اکسید کربندر این بخش بررسی نموده است. برای سنجش و تجزیه و تحلیل تاثیر متغیرهای مزبور از مدل خودتوضیح برداری با وقفه های توزیعی (ARDL) بین سال های 1375 تا 1397 استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل نشان میدهد که در بلندمدت، متغیرهای میزان مصرف نفتگاز، شدت فرآورده و تولید خالص داخلی سرانه به ترتیب بیشترین تاثیر را بر میزان انتشار دی اکسید کربن در بخش حمل و نقل در ایران دارند. در حالی که در کوتاه مدت شدت فرآورده تاثیر معناداری بر انتشار کربن نداشته و تولید خالص داخلی سرانه و میزان مصرف نفتگاز اهمیت بیشتری داشته اند. توجه سیاستگذارن به بهبود کیفیت نفتگاز و جایگزینی آن با سوختهای پاک، کاهش شدت مصرف فرآورده از طریق بهبود تکنولوژی ساخت خودروهای سنگین و نوسازی ناوگان می تواند به کاهش انتشار دی اکسید کربن و سایر آلایند های زیست محیطی در بخش حمل و نقل ایران کمک کند.
Rostami M, Bahrdo T. The Impact of Petroleum Product Intensity, Gasoil consumption and GDP on CO2 Emissions in Transportation Sector of Iran. IJE 2022; 25 (1) :1-13 URL: http://necjournals.ir/article-1-1713-fa.html
رستمی مهدی، بحردو تارخ. بررسی اثر شدت فراورده های نفتی، مصرف نفتگاز و تولید ناخالص داخلی بر انتشار دی اکسید کربن در بخش حمل و نقل ایران. نشریه انرژی ایران. 1401; 25 (1) :1-13