در سیستم‌های سرمایش تراکمی رایج، برای حذف بار نهان هوا، آن را تا پایین‌تر از نقطه شبنم سرد می‌کنند تا بخار آب موجود در هوا چگالیده شده و از آن خارج شود. سپس هوای رطوبت‌زدایی شده مجدداً گرم می‌شود تا به دمای مورد نظر برای ورود به فضای تهویه برسد. در این روش رطوبت‌زدایی دو بار تهویه به دستگاه وارد می‌شود: 1) انرژی مورد نیاز برای کاهش دمای هوا تا پایین‌تر از دمایی که در آن چگالش بخار آب موجود در هوا رخ می‌دهد. 2) انرژی مورد نیاز برای بازگرمایش هوا و رساندن دمای هوا به شرایط آسایش. برای کاهش این بار، می‌توان از سیستم رطوبت‌زدای دسیکنت به عنوان یک مکمل در کنار سیستم‌های سرمایش تراکمی استفاده کرد تا سیستمی اقتصادی‌تر و هوایی با کیفیت بالاتر داشته باشیم. در این مقاله به بهینه‌سازی فنی و اقتصادی سیستم سرمایش هیبرید-دسیکنت مایع پرداخته شده است. در چنین سیستم‌هایی در مرحله اول، هوا از واحد رطوبت‌زدای دسیکنت و در مرحله دوم از تبخیرکننده سیستم سرمایش تراکمی عبور می‌کند. دسیکنت مایع، با استفاده از حرارت خارج شده از چگالنده سیستم سرمایش تراکمی و نیز انرژی حاصل از سوختن گاز طبیعی بازیافت خواهد شد. ضریب عملکرد سیستم و هزینه سالانه کل (هزینه سرمایه‌گذاری و عملکردی)، توابع هدف می‌باشند و با استفاده از تکنیک الگوریتم ژنتیک، بهینه‌سازی دو متغیره انجام می‌شود. نتایج حاصل برای شرایط مورد مطالعه (دو شهر اهواز و بندرعباس) با شرایط کاری، 12 ساعت در روز و 6 ماه در سال و به مدت 15 سال، نشان می‌دهد که هزینه سیستم سرمایش هیبرید-دسیکنت در شهر اهواز و بندرعباس به ترتیب 10% و 24% نسبت به سیستم سرمایش تراکمی ارزان‌تر است. همچنین مصرف برق در شهر اهواز و بندرعباس به ترتیب 575/0 کیلووات و 664/0 کیلووات به ازای هر تن تبرید نسبت به سیستم سرمایش تراکمی کاهش خواهد یافت.
