:: دوره 25، شماره 4 - ( 12-1401 ) ::
جلد 25 شماره 4 صفحات 103-81 برگشت به فهرست نسخه ها
مصرف انرژی‌های تجدیدپذیر، تجدیدناپذیر و ریسک امنیت انرژی در ایران: کاربرد مدل خودرگرسیون برداری ساختاری (SVAR)
امید امینی ، رامین امانی ، سامان قادری*
دانشگاه کردستان ، s.ghaderi@uok.ac.ir
چکیده:   (597 مشاهده)
امنیت انرژی یکی مهم‌ترین مباحث جامعه بشری است که بر بسیاری از تنش‌ها و روابط بین کشورهای مختلف تأثیرگذار است. باتوجه‌به گستردگی مفهوم امنیت انرژی و اثرات متقابلی که در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و محیط‌زیستی دارد، به نگرانی مهم دولتها و اندیشمندان این حوزه تبدیل‌شده است. شاخص ریسک امنیت انرژی با تقسیم‌بندی عوامل مؤثر بر امنیت انرژی در حوزه‌‌های ژئوپلیتیک، اقتصادی، سیاسی و محیط زیستی، با سنجش 29 مؤلفه تعیین‌کننده، میزان ریسک امنیت یک کشور را بررسی می‌کند. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر مصرف انرژی­های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر بر ریسک امنیت انرژی در ایران طی دوره زمانی 1359 تا 1400 و با استفاده از روش خودرگرسیون برداری (SVAR) است. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد مصرف انرژی‏های تجدیدپذیر تأثیر منفی و کاهشی و مصرف انرژی‌های تجدیدناپذیر تأثیر مثبت و افزایشی بر ریسک امنیت انرژی در ایران دارد. همچنین متغیرهای ارزش‌افزوده بخش صنعت و اندازه دولت دارای تأثیر مثبت و افزایشی بر ریسک امنیت انرژی در ایران هستند. از طرف دیگر، نتایج این پژوهش نشان می­دهد که یکی از دلایل افزایش روند صعودی شاخص ریسک انرژِ برای ایران، مصرف فزاینده انرژی­های تجدیدناپذیر است. به دنبال آن میزان آلایندگی‏های محیط زیستی نیز روبه‌افزایش بوده است؛ بنابراین برای جلوگیری از این امر می‏بایست سیاست‏هایی در جهت کاهش مصرف این نوع انرژی‌ها و جایگزین‌نمودن با سایر انرژی‌ها از جمله انرژی‌های تجدید‌‌شونده صورت پذیرد.
واژه‌های کلیدی: ریسک امنیت انرژی، انرژی تجدیدپذیر، انرژی تجدیدناپذیر، ایران
متن کامل [PDF 761 kb]   (782 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اقتصاد انرژی
دریافت: 1402/2/14 | پذیرش: 1402/3/8 | انتشار: 1401/12/10


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 25، شماره 4 - ( 12-1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها